[Milita]

Moja historia zaczyna się na przełomie sylwestra 2013/2014. Pierwszy raz idąc z koleżankami na dyskotekę spróbowałam amfetaminy. Niezbyt mi włodek spasował, zawsze lubiłam spac, a feta skutecznie zabierała mi sen spod powiek. Piszczenie w uszach było straszne- ale w późniejszym czasie już tego nie było. Na dyskoteke- idealna opcja, ale amfetamina nie uzależniła mnie.Nie lubiłam po nią sięgac. Dopiero na przełomie kwietnia, wszędzie można było dostac kryształ. Leciałyśmy z koleżanką prawie codziennie przez dwa miesiące. Schudłam (aż ZA bardzo), oczywiste były problemy w domu (skonczyło się wyprowadzką). Poznałam chłopaka- dilera, zwiazalismy sie, ciaglismy przez nastepne pare miesiecy, testowalismy inne narkotyki (ocet, anioł, dopalacze) Chlopak zamieszkal u mnie, niestety nie pracował, zaczęło brakowac pieniędzy, glupie pomysly przychodzily nam do glowy co skonczylo sie problemami z prawem i długami. Żałuję tych chwil które przecpalismy. Dziś już nie cpam tyle ile wczesniej, ograniczam się (mysle, ze dalabym juz radę bez, ale ulegam czasem namowom chlopaka) i walczę też z jego uzależnieniem i kłamstwami. Czasami wydaje mi się, że cpa samotnie nie mowiac o tym nikomu, strasznie się tego boję, bo nie wyobrażam sobie takiego życia w przyszłosci. Bywają chwile, gdzie traktuje mnie podle. Ja mam poczucie dużej porażki życiowej, dziękuję za moich rodziców którzy pomimo wszystkiego nie odwrócili się ode mnie i mnie wspierali i wspierają. Chciałabym bardzo pomóc mojemu chłopakowi który pomimo złozonych obietnic sobie nie umie przestac. Jak mogę mu pomóc?

[miodzio]

Poszukałbym pomocy w poradni uzależnień. I to zarówno by nie wrócić samemu do brania, jak i by się nauczyć sensownie oddziaływać na chłopaka. Wg mnie masz trudną sytuację i bez wsparcia będzie Ci ciężko skutecznie działać. Powodzenia!